Jalan jalan, slenteren langs veel van hetzelfde winkels.

Excursie Pasar Baroe

 Pasar Baroe. Vroeger was dit DE WINKELSTRAAT van Batavia en later Jakarta. Vergelijk dit met de Champ Elysee, de Kalverstraat en noem maar nog meer op , o ja jangan loepa (niet vergeten) de DEMER!

Maar wat er nu staat heeft geen allure meer. Wel is het leuk om langs de winkels te slerret slerret a la Tjalie Robinson “Piekierans van een straatslijper”. Dus om langs de winkels te slenteren en geulen in het trottoir te slijpen. Kitty heeft een incasseringsvermogen a la Cassius Clay. wat een vergane glorie. De tijd van “Eerst Napels zien en dan sterven “ is historie maar geldt ook voor de Pasar Baroe a la 2019. Zie de winkelgevels van de oeroude winkels anno 1890 . Van sommige winkels is het dak er af. En niet hersteld.

Ons Kaatje is onvermoeibaar. Vooral toen het ging regenen.

Pajung  (paraplu) uit zetten en “doorlopen terus “ . Dit is petjo (indisch straattaal ) en betekent “rechtuit doorlopen.”

Ja,ja, ons Kaatje kan tegen een stootje. Ze stapt doodleuk over de op de grond zittende  al etende mensen heen.

We verbaasden ons beiden over de eetcultuur hier te lande. Diverse eetstalletjes  staan er op  en langs de kant van de weg. Allemaal bieden ze iets “lekkers” aan. Maar “ ikke takut makan”.

Ik ben bang om me te goed te doen aan al dat lekkers voor letterlijk een paar centen. 

Gegeten hebben we in een ja,ja Food Court. Dit is een etage in een supermarkt met veel eetstalletjes.

Er staan zoveel stalletjes dat we ik geen keuze kan maken.

De standaardvraag “Wat eten we” is hier echt van toepassing.

Besluit: Nasi Gudeg a la Yogjakarta. Jangan pedas ja! Dus niet heet ja. Dit is belangrijk in verband met ons Padangs nacht avontuur van gister avond.

Pisang goreng als toetje en cendol na????  Liever niet ach,  mijn buik al “gembung” weet je. Lain kali  adja (misschien later maar. Kaatje wil helemaal niets hebben. Ik heb haar mijn tahu, tempeh en gudeg toegeschoven. En alles is op gegaan.

Naar huis gaan is ook een avontuur. Vandaag is een avond voor een heel lang weekend i.v.m. een hindoe feest. Google maar welk feest het is. Ze hebben het me wel verteld. Maar sudah lupa (al vergeten.) Het is “De dag van de Stilte” Njepi. Op Bali landen zelfs geen vliegtuigen. Die maken toch lawaai. In het overige islamitische deel is het een vrije dag. Alle scholen en winkels zijn dan gesloten. 

Je moet je voorstellen: Het is donker ( na zessen) het regent, veel   mensen die op vervoer wachten of vervoer zochten: Grab,Uber, bajay bij de fleet. Maar wij moeten BB  taxi (Blue Bird taxi ) hebben. De blauwe vogel of wel Blue Bird. BB is betrouwbaar.

Maar die reden er niet veel. En als ze er waren dan reden ze uiterst rechts van de 4 baans weg. In Indonesie rijden ze links. En door de duisternis en regen zie je ze dan niet  of te laat: Probeer er maar eentje te stoppen als er drie rijen auto’s tussen jou en de voorbij rijdende taxi zijn.

Maar: Hidup Indonesia oftewel Lang leve Indonesia. Een politie klaarover zorgde ervoor dat er een blauwe vogel voor onze voeten stopte. Is dit nu een derde wereld land met zoveel sevice?

Terima kasih pak (Dank u wel) en we stapten in zonder hem een fooi te geven. De gierige westerlingen.

Ja ik moet er echt aan wennen om te tippen. Reken maar uit IDR 1000,00.

Hoeveel euro is dat? Niet veul denk ik. Om te helpen: 1E  = IDR 16000 (afgerond). Je moet dus duizendjes op zak hebben voor om fooien te geven.

Het gemiddeld inkomen van een bachelor in Indonesie is ca. E 90,00 per maand. Als hij werk heeft ten minste ... en niet langs het trottoir bamie kuah of zo moet verkopen........

Het mooiste stalletje vind ik een ketan bakar (geroosterde kleefrijst) verkoper. Plakken ketan of kleefrijst wordt op een arang (houtkool) anglo (bbq ) geroosterd en bestrooid met een soort strooisel waarvan de naam mij ontschoten is. De verkoper zat op een laag krukje en had een smartphone in de hand. Of hij iets verkoopt? Aan mij niet ten minste. Hoewel ik dit geroosterde vroeger erg sedap (lekker) vond. Maar  verwestert als ik ben..... “jalan teroes” maar. Doorlopen maar na het tafereel gevidiooid te hebben.

Weer thuis in het hotel ben ik blij dat we weer binnen loopafstand van het toilet zijn.We liggen op bed in de kamar ( leenwoord uit het nederlands  “kamer”) dengan ac (met ac) . Lekker koele kamer. Kaatje heeft intussen geslapen terwijl ik typ.. Het is al/pas 08.10 AM. of PM?

Geeft een veilig gevoel. Die toiletten op Pasar Baroe hebben we om bepaalde redenen niet bezocht .....o.a. toiletpapier ?

ik weet zeker dat het AM is Wanda. Niet gegokt!  Om 20.00 slapen! Jetlag .......