Lovina

Bali hotel 3 : Bali Lovina Cottages

We gaan de derde week in Bali in. Vanaf ons vorig hotel Kubudiuma hebben we dit derde hotel al besproken. Eigenlijk wilden we naar het Resort Bayu Kartika gaan. Maar dit resort bestaat sinds een aantal jaren niet meer. De eigenaar/leasehouder heeft het contract na dat we in 2009 Met Fred, Wanda , Kay en Sem niet meer verlengd. Het is nu weer te huur aangeboden.  Een van de huizen is gerenoveerd om als voorbeeld te dienen voor de volgende huurder/ koper. Maar er zit geen schot in.Dit duurt al vijf jaar zeiden de buren van het resort. Het zwembad wordt nu als vijver gebruikt! De huizen staan er haveloos bij sommige staan op instorten.Jammer. Het ligt pal aan het strand. Met alle “attracties” om de hoek op loopafstand. Volgende keer lopen we binnen en maken nog een paar opnamen.

Het transport van Canggu naar Lovina werd door een vervanger van Made gedaan. Met een Suzuki Suv. De man heet Wayan en is toeristenbus chauffeur. Hij kent dus alle mooie plekken. Door een terugloop in klandizie toeristen uit China snabbelt hij wat bij. Omdat Made dinsdag 11 februari zelf niet kan rijden heeft hij voor deze vervanger gezorgd.Het zal een reis van circa 4 a 5 uur worden. Inclusief de stop(s) onderweg. De route is pal vanaf het zuiden naar het noorden. Zie de rode verticale lijn op de foto.

We reden langs hoofdzakelijk kleine , smalle wegen en af en toe een klein stukje  op een twee baans hoofdweg. Zo reden we langs balinese dorpjes die zich allemaal opmaken voor het aanstaande Galungan feest op 19 februari aanstaande. Ook worden er al voorbereidingen getroffen voor het Njepi feest. ( feest van totale stilte). Galungan is de dag waarop de slechte geesten overwonnen werden door de goede - en addharma. Op deze dag keren de geesten van de gestorven  voorouders weer op aarde terug. En is het een groot feest die op de eerste dag - de ceremonie duurt tien dagen, besloten met Koeningan - vooral een familiedag is. op de andere dagen treedt men naar buiten en wordt het feest ook in de gemeenschappelijke tempel gevierd. Zoals gezegd op de eerste dag staat de huistempel centraal. En de naaste familie.

Op onze rit naar het noorden moesten we een berggebied over. In dit gebied staan de beroemde rijstvelden van Bali. In Jatiluwih. De rijstvelden staan terrasvormig tegen de heuvelhellingen op. Maar ......... helaas begon het te regenen op deze met stralend weer begonnen dag. Ja, natte moeson en bergen geeft stijgingsregens. Maar het duurt maar hoogstens een uurtje of minder. Daarna is het weer droog. De pajoengs( parapluus) worden weer opgevouwen en de toeristen lopen verder op de galangan ( sawah dijkjes).. Tijdens zo’n regenbui hebben we lekker in een eethuis lunch gehad. Ik had als toetje  ketan hitam ( zwarte kleefrijst) met cocosmelk. Sinds Bandung  - hotel  Tibera -vorig jaar heb ik dit niet meer gegeten. Dus is het een goede afwisseling. 

Na de rijstvelden bezoek reden we door naar Singaraja. In het begin nog bergop. In de eerste versnelling omhoog na stilstand gebeurde vaak. We hebben het geluk, dat we achter een heel grote Bus Parawisata ( toeristenbus) reden die in  Gilimanoek de ferry naar Java nemen moet. De bus kwam uit Jogja volgens zijn kentekenplaat en teksten achterop de bus. De weg was erg smal en haarspelderig. Dus vaak moest de bus de hele  breedte van de weg gebruiken om de bochten te “nemen”. Knap zoals de driver het doet. Met medewerking van de vele medeweggebruikers. Leven en laten leven. Door dit langzame rijden konden we de honderden aapjes  op het trottoir zaten goed bekijken. En zij naar ons.

Om ongeveer 17.00 reden we Lovina binnen. Ons hotel is snel gevonden. Het ligt tussen de hoofdweg en de zee. We werden heel vriendelijk ontvangen door het personeel en na het “receptioneren” naar onze kamer gebracht. Ons viel op, dat het heel rustig is in de gezamenlijke ruimte en ook bij de terrasjes of veranda’s voor de huizen. Later bleek, dat er naast ons beiden nog een echtpaar op doorreis een kamer had in het resort. We voelden ons niet opgelaten. Eerder een lekker gevoel hadden we. Lekker een heel zwembad voor ons alleen. Je stapt bij wijze van spreken zo uit het bed in zee of in het zwembad.

Hoe komt het, dat het zo rustig is?

Ook van dit hotel loopt het huurcontract af in december 2020. Door een concurrentieslag verlies heeft een hotel pal naast het onze alle “10 dagen Bali” klanten uit Eu naar binnen gehaald. Dit hotel liep dus heel veel klanten mis. Iedereen gaat naar de andere hotels. Bijgevolg : achteruitgang van onderhoud maar niet van service van het personeel.

De kamers worden iedere dag verschoond . We hebben een seaview terrasje en kijken direct op zee uit. Onder schaduwrijke bomen liggen de dolfijnjagerboten en de onvermijdelijke “ good morning, apa kabar” verkoopsters. Maar na een keer tidak (nee dank je)zeggen vallen ze je niet meer lastig. 

Ja het onderhoud laat te wensen over. Warm water is er. Alleen moet het uit de bergen komen. Je moet de kraan eerst enkele minuten  “aan” zetten en dan komt er ietsie pietsie warm water uit de kraan/ douchekop. Tv ontvangst is ook niet “ je dat”. Zwak signaal op alle lokale zenders. Alleen TV5 komt enigzins goed door. Maar dat is alles. Verder hebben we het best naar onze zin. Het hoeft voor ons geen “sterrenplek” te zijn. Wat krijgen we wel?

Rust. Een wandeling door downtown Lovina liet ons de bijna Nederlandse longstayers zien en horen: “Is hij een locale, en zij dan?” [ Ik toetoep moeloet maar. Ik hou mijn mond maar. Kaatje heeft het niet gehoord. Maar we fluisterden maar met elkaar. En ik Bahasa Indonesia de met de pembantoe (helpers) van het restootje. ] Ja dat heb je als je met “lotgenoten uit hetzelfde land” je euro’s in den vreemde opsoupeert. Verveling slaat toe. Waarover zullen we het hebben?  Ik zie ons niet aansluiten bij zo’n klupje.

Gisteren : Goentoer!  Donderslagen! Regen! Keras! Hard. Later koelde het af. Maar ons uit eten in het restaurant met de Twee Kakatoea ( de witte molukse papegaaien)  ging niet door. We hebben er maar een Youtube Indorock avond van gemaakt.  Met Kaatjes favorieten. Blue Bayou - Andy Tielemans . 

Ook leuk.