Week 2 in Bali Hotel Kubudiuma

Dit stuk tik ik in Lovina in noord bali. Vanaf een terrasje met uitzicht op zee met de dolfijnen opjagers.

De tweede week in ons hotel hebben we ons weer rustig gehouden. Ik had toch nog last van het 7 uur tijdszone verspringen. Het is net of je met een mistig denkhoofd rondloopt. Ons Kaatje heeft er minder last van dan ik. 

Het publiek in het hotel is overwegend jong , 25 jaar ongeveer. Stelletjes maar ook alleen reizenden. Een enkele amerikaanse dame die hier zes maanden verblijft ligt uren in het  zwembad als een krokodil. Half in het water half op de rand van het band. 

We hebben al gauw een goede band met het personeel van het restaurant, dat langs het zwembad ligt. Velen riskeren een latere huidaandoening door na het ontbijt naar het strand te gaan. Mensen warm, dat het daar is. Geen enkele boom staat er. Dus er is geen natuurlijke schaduw. De temperatuur is om 11 uur al 32 graden. De surfers onder de hotelgasten komen dan terug. Spoelen zich af van het kleverige zwarte zand en plonsen in het bad ter afkoeling. Anderen checken dan na het inbegrepen ontbijt uit en gaan naar hun volgende bestemming. En wij? Wij blijven lekker zitten. Pakken onze restant thee en vruchtensap, papaja of meloen of iets anders en nestelen we ons in een lekkere comfortabele  zithoek met zachte kussen. Als Kaatje nu in de zon zit wordt ze gegrilled. Gelukkig hebben we beide ipads bij ons en kunnen we het corona virus relaas volgen. De Ind TV vertelt hoofdzakelijk over de warga negara indonesia (indonesische burgers die geevacueerd worden en hun quarantaine maatregelen. ze werden met speciale vliegtuigen opgehaald en op een eiland ten zuiden van Singapur afgezonderd. Het eiland ligt dichtbij Banka Biliton. De bevolking was er niet blij mee dat hun eiland quarantaineeiland is geworden. Maar ja, wat wil je. 200 miljoen inwoners telt dit land ...... Als daar de boel losbarst ...... Maar China heeft toch de zaak goed in handen .

De nationaliteiten in het hotel. Heel verschillend. Je hoort heel veel slavische talen. Russen? 

Weinig duitsers en nllers. We hebben wel kennis gemaakt met een Nl stel uit Noord holland. Miriam en Frank. Icter op Schiphol en Mindset lezeres studente. Heeft een dik boek bij zich - Mindset is de titel - met en leest met een gele marker in de hand. Studeren? Zij willen graag indonesisch gaan eten En daarom hebben hen kennis laten maken met Chris en Ayun eigenaars van The Shop naast het hotel. Hier gingen we altijd avondeten. We werden. daar langanan (vaste  klant). Chris is een australier uit Queensland die hier is blijven hangen. Hij en zijn Balinese vrouw hebben  The Shop - iijssalon, souveniers, restaurant - geopend. Om iets te doen te hebben. Hun hoofdinkomsten hebben ze uit de verhuur van 3 of 4 longstay appartementen. Deze zijn alle bezet.  Dus slim gedaan. Ze hebben een vast inkomen en The Shop hebben ze erbij. Hij drinkt de hele dag Bintang (Heineken , heb ik hem gezegd. Let maar op de rode ster op de Heineken fles. Dat wist hij niet. Het ijs dat hij maakt is van echte vruchten. Zijn vrouw kookt. Ze hebben een aardig menu. Minder duur dan in de restaurants , factor drie goedkoper. En veel lekkerder. Ayun hebben we zo ver gekregen, dat ze ging koken wat we wilden eten. Ze gaat dit dan op de markt kopen We hebben er van alles apart besteld. Tegen meerprijs uiteraard. Niet veel duurder dan haar menu gerechten hoor.

Met Made - de supir(chauffeur) - hebben we afgesproken da hij ons op dinsdag 11/2 ophaalt om ons naar Lovina te brengen. Ik stuurde hem op zondag een whatsapp. Hij kon dinsdag niet! Terwijl hij dat in eerste instantie wel  beloofde. Het was zondagavond en te laat voor ons om een andere figuur in te schakelen. Maar gelukkig belde hij ons op. Hij heeft een vervanger gevonden. Een saudara ( collega).  Dus dit is ook opgelost. 

Ons Kaatje heeft het aangedurfd om in haar eentje een flappekast-Atm- te gaan om heel veel duizenden roepiahs uit de muur te trekken. Ze heeft ook Ketoet ontmoet die zich Bob en Manou nog kon herinneren. We zijn niet naar zijn stekje gegaan. Te warm en te lui om te lopen .

Scooteren hebben we niet gedaan. Hoewel ik dat wel wilde.

Als we terugkomem van ons Balirondje gaan we weer naar Kubudiuma.Het hotel is ons goed bevallen. We hebben hetzelfde huisje besproken.

Tot de volgende keer.

P